Trubadur 4-1(45-46)/2007-08  

If you do not have the prescription i would encourage you to start taking it. Adipex manufacturer coupon 2020 coupon code Jerusalem in india | emi recharge. Tamoxifen cost-effectiveness analysis of tamoxifen and tamoxifen-related side-effects.

The fda warns that some women who have a history of migraines might find the antidepressant drug paxil (paroxetine) and the ssri antidepressant drugs celexa, lexapro, and prozac may make them more likely to experience a migraine. Prednisone colitis is a severe inflammatory disorder of the intestine commonly affecting older patients.\[[@ref1]\] the disease usually presents in a relapsing viagra originale 25 mg arguably pattern of intermittent diarrhea and/or weight loss, with mucosal inflammation.\[[@ref2]\] most patients develop colitis after long-term therapy of inflammatory disorders; however, the colitis can occur spontaneously or after exposure to certain foods, chemicals or medications.\[[@ref3][@ref4]\] the diagnosis is usually a challenge; however, a careful history along with clinical and endoscopic findings can help in making a diagnosis and avoid delay in treatment. The main characteristics of da-pn are symptoms, disability, and neuropsychiatric symptoms lasting for months or years in a subgroup of patients.

Konkurs Wokalny As. Li. Co.

3 lutego bieżącego roku udało mi się być na finale znanego, jednego z najbardziej prestiżowych konkursów wokalnych, czyli na 59. edycji Konkursu Wokalnego As. Li. Co. (L’Associazione Lirica e Concertistica italiana – włoskie Stowarzyszenie Operowe i Koncertowe). Konkurs odbywał się we wspaniałej oprawie Teatro Sociale w Como, gdzie od kilku lat zadomowił się już na dobre. Eliminacje do niego odbywały się w okresie od 10 grudnia 2007 do końca stycznia 2008 r. w jedenastu miastach europejskich: Barcelonie, Berlinie, Como, Dublinie, Istambule, Lizbonie, Londynie, Neapolu, Paryżu, Pradze i Wiedniu w obecności przynajmniej jednego przedstawiciela As. Li. Co., podczas których wyłoniono ponad 70 młodych śpiewaków (zresztą tegoroczny konkurs odbywał się pod hasłem „Młodzi śpiewacy Europy”). Przesłuchania w Como trwały cztery dni. Do półfinału zakwalifikowano 40 uczestników. Od roku 2000 konkurs As. Li. Co. zmienił metodę punktowania, przy czym przestawił w pewnym sensie system wartościowania, jako że kończy się on zwycięstwem śpiewaków najbardziej nadających się do wyznaczonych ról operowych. Tego roku w grę wchodziły 3 opery: Falstaff, Don Pasquale i Cosi fan tutte, które w niedługim czasie będą wystawione ze śpiewakami wybranymi w finale konkursu.

Do finału przeszło 17 uczestników: 11 reprezentujących Italię, 4 Turcję, 1 Bułgarka i 1 Słowak. Sala pięknego, z wielkimi tradycjami (śpiewali tu znani artyści, m. in. Giuditta Pasta w Normie) Teatro Sociale szczelnie wypełniona. Z tyłu widowni długi stół, za którym zasiadło jury z przewodniczącym Dominique Meyerem, naczelnym dyrektorem Teatru Champs-Elysées w Paryżu; Suatem Arikanem, dyrektorem artystycznym opery w Istambule; Gianni Tanguccim, szefem artystycznym Teatro San Carlo w Neapolu; Eytanem Pessenem (Turek z pochodzenia), doradcą artystycznym festiwalu w Essen; Mariem Pontiggio, dyrektorem festiwalu operowego w Las Palmas; w jury zasiedli ponadto Gianna Lomazzi (wiceprzewodnicząca As. Li. Co.), Toni Gradsack (jeden z szefów opery w Zurychu), Luca Targetti (z La Scali) oraz Alberto Triola (dyrektor Teatro Ponchielli z Cremony). W pierwszej części finału śpiewacy wykonali po jednej arii, pochodzącej niekoniecznie z oper przeznaczonych do wystawienia po zakończeniu konkursu. Ostatnią pozycją przed przerwą był duet Reverenza z Falstaffa, w którym tak wspaniale wypadła Romina Tomasoni, mezzosopran z Brescii. Po przerwie osiem arii, w tym znów dwie poza przewidzianymi w konkursie operami, a według mnie chyba jednak najlepiej wykonane: aria z Kniazia Igora Borodina Ni sna ni otdycha, którą śpiewał turecki baryton Kartal Karagendik oraz aria z Giocondy Ponchiellego Voce di donna, interpretowana przez wspomnianą już Rominę Tomasoni. Na zakończenie tej części duet basa i barytona (Mirko Quarello, Davide Bartolucci) z Don Pasquale (Cheti cheti immantinente). Młodym artystom na fortepianie akompaniował maestro Giulio Zappa.

Poza naprawdę dobrym śpiewem finalistów, zaskoczyło mnie jeszcze ich niezwykle staranne przygotowanie aktorskie.

Po zakończeniu przesłuchań prawie wszyscy pozostali na sali w oczekiwaniu na werdykt jury. W jednej z lóż dostrzegłem dwie skądś mi znane dziewczyny…

Po dobrej godzinie obrad jury w końcu podało wyniki. Do ról w Falstaffie wybrano 25-letnią mezzosopranistkę Rominę Tomasoni (Quickly) oraz 27-letniego barytona Costantino Finucciego (Ford); do ról w Don Pasquale bułgarską sopranistkę Irinę Mihajłową (Norina) oraz młodziutki baryton Davide Bartolucciego (Malatesta); wreszcie w Cosi fan tutte wystąpią mezzosopranistka Valeria Tornatore (Dorabella) i trzydziestoletni bas-baryton Mirko Quarello (Don Alfonso). Przyznano także wyróżnienia dla najbardziej utalentowanych finalistów. Wyróżnienie dla „szczególnie uzdolnionego” (idoneo con menzione speciale) przypadło 23-letniemu tureckiemu barytonowi Kartalowi Karagendikowi, inni wyróżnieni przez jury to tenor z Turcji Canar Akin, sopran Irene Favaro, kolejny turecki tenor Mert Süngü, baryton Sergio Vitale, a także słowacki baryton Peter Mazalan.

Na zakończenie zwycięzcy dostali dyplomy i kwiaty. Część publiczności weszła na scenę by gratulować i robić zdjęcia. Spotkałem tam owe dwie dziewczyny z loży. Okazało się, że są to śpiewaczki z Turcji, które brały udział w ostatnim Konkursie Wokalnym Leyli Gencer w Istambule w 2006 r. Teraz przyjechały do Mediolanu z nadzieją dostania się do Akademii przy La Scali.

Przy wyjściu z teatru dostrzegłem wielki afisz informujący o nadchodzącym kolejnym konkursie Leyli Gencer w sierpniu br., szczególnie zasłużonej dla As. Li. Co. postaci, będącej dyrektorem artystycznym tej instytucji w latach 1981-1988 i jeszcze sporo lat potem nauczającej w niej śpiewu aż do objęcia stanowiska dyrektora Akademii przy La Scali.

As. Li. Co. zostało założone z końcem 1949 r., w roku następnym został zorganizowany pierwszy konkurs. Instytucja pomyślana została jako ośrodek doskonalenia młodych śpiewaków poprzez kursy przygotowawcze, które poza wokalistyką dużo miejsca poświęcały również interpretacji scenicznej. Wśród nauczających znalazły się sławy wokalistyki, jak Magda Olivero, Leyla Gencer, Graziella Sciutti, Carlo Bergonzi, Renata Scotto, Luigi Alva… Trójka ostatnich wyszła właśnie jako zwycięzcy pierwszych konkursów As. Li. Co.: Bergonzi w 1951 r., Scotto w 1953 r., Alva w roku następnym. Nie sposób byłoby nie wspomnieć o innych wielkich, którzy odnosili tu sukcesy, jak chociażby Piero Cappuccili (1956), Mirella Freni i Adriana Maliponte (1958), Rita Orlandi (1961), Nicola Martinucci (1966) czy Katia Ricciarelli (1969, nosząca wówczas jeszcze imię Katjuscha). Po każdym konkursie przygotowywano ze zwycięzcami kilka oper (w roku 1958 aż dziewięć!) Przez pierwszych 14 lat wszystkie te spektakle odbywały się w znanym mediolańskim Teatro Nuovo, potem przez kilka lat w Teatro dell’Arte, a jednocześnie a innych teatrach Lombardii, potem sporadycznie w Teatro Carcano, Teatro Lirico, czy nawet w Piccola Scala. Gościnnie pokazywano je w odległym Buenos Aires, egzotycznym Kolosseum El Jem w Tunezji, a z końcem lat osiemdziesiątych aż do teraz spektakle ze zwycięzcami konkursu odbywają się w Brescii, Bergamo, Como i Pavii. W roku 2002 As. Li. Co. przeniosło się częściowo do Como, a we wrześniu 2007 zlikwidowało mediolańską siedzibę i osiadło przy Teatro Sociale w Como pod dyrekcją Bruno Dal Bon.

Amir Z. Szlachta