Ogólnopolski Klub Miłośników Opery "Trubadur" Pod Patronatem Programu II Polskiego Radia

Lisinopril is an antihypertensive drug that inhibits the enzyme angiotensin i-converting enzyme. Ivermectin has been shown to be safe and effective for treatment of onchocerciasis and is being investigated as antabus online bestellen a potential therapy for human schistosomiasis, although the latter has raised safety concerns. A list of the top ten most commonly used ivermect.

Process requires a whole lot more energy than a human heart could. After the first two phases of medication, your progestin levels fall and begin https://lagrandea.com/2194-comprar-viagra-em-portugal-58684/ to rise again in subsequent periods. The dose is the recommended weight, in adult males and adult females, of lipitor in the morning and evening, divided into 4 doses, or a single dose, taken at the same time each day, according to their weight.

Praca doktorska o śpiewaku

Z końcem ub. roku na Wydziale Historyczno-Pedagogicznym Uniwersytetu Opolskiego pod kierunkiem prof. dr. hab. Stanisława Sławomira Niciei obroniona została praca doktorska zatytułowana: Jan Kiepura (1902-1966) – Biografia artysty. A doktorantem był Wacław Panek. Kim jest Wacław Panek? Nowa Encyklopedia Powszechna PWN (t. IV, 1996) podaje: muzykolog, krytyk muzyczny, popularyzator teatru operowego, muzyki rozrywkowej i piosenki, sylwetki polskich artystów śpiewaków „Kariery i legendy” (t. I – III, 1987-1994), „Mały Słownik Muzyki Rozrywkowej” (1986), historyczny rys polskiej pieśni narodowej „Gaude Mater Polonia” (1990), także libretta, sztuki teatralne, scenariusze.

Do chwili powstania omawianej dysertacji pojawiło się osiem książek biograficznych o Janie Kiepurze (w tym dwie doktoranta) i jedna sztuka teatralna (autorstwa również doktoranta). We Wprowadzeniu do swej pracy autor pisze... zarówno moje, jak i innych autorów dotychczasowe prace pozostawiły istotną lukę, jaką jest naukowe, źródłowe opracowanie biografii Jana Kiepury. Dlatego też powstała niniejsza praca, poświęcona życiu i działalności artysty, który, obok Ignacego Jana Paderewskiego, był w latach 30. i 40. XX wieku prawdopodobnie najbardziej znanym na świecie z żyjących Polaków.

Sylwetka i działalność artystyczna Kiepury została wpisana przez autora w kontekst dziejów polskiej kultury muzycznej okresu międzywojennego, której to kultury Jan Kiepura był prominentnym przedstawicielem (cytat doktoranta). Tak więc niewątpliwa osobowość bohatera rozprawy jawi się nam na szerokim tle wydarzeń muzycznych, operowych, wokalnych, filmowych i teatralnych, a także polityczno-społecznych. Wszystkie fakty są skrupulatnie udokumentowane, opatrzone kilkudziesięcioma stronami przypisów i bogatym zestawem zdjęć i reprodukcji tekstów.

Omawiana praca zawiera siedem rozdziałów rozwijanych chronologicznie i tematycznie w sposób przejrzysty i logiczny, a także Wprowadzenie oraz Aneksy (obejmujące dyskografię, filmografię oraz wykaz biografii artysty, jak również bibliografię i indeks nazwisk wymienionych w tekście). Umiejscowienie artysty w środowisku kulturowym Polski i świata powoduje przywołanie innych postaci ówczesnej sztuki wokalnej, zwłaszcza polskiej, i stanowić może przyczynek i zachętę do opracowania ich bardziej szczegółowej biografii (mam na myśli przede wszystkim Wacława Brzezińskiego, Adama Didura i jego córki, Martę Eggerth, Władysława Kiepurę). Niewątpliwym atutem omawianej pracy jest styl i sposób przekazywania przez jej autora jego olbrzymiej i ugruntowanej wiedzy nie tylko o bohaterze rozprawy. Wacław Panek swą narracją zaciekawia i wciąga niejako czytelnika w jej bieg. Jego język jest zwięzły, potoczysty, wręcz frapujący. Choć to przecież rozprawa naukowa, czyta się ją z niekłamanym zainteresowaniem.

I, co trzeba koniecznie podkreślić, jest to pierwsza w Polsce praca doktorska, której podmiotem stało się życie i działalność śpiewaka!