Ogólnopolski Klub Miłośników Opery "Trubadur" Pod Patronatem Programu II Polskiego Radia

Best generic levitra online - buy viagra online in uk. In most cases you need to wait to see what the results will be before you decide on the Brunoy sildenafil mit rezept next step. You can get started now and begin the process to learn how to balance your cycle in order to get the best results from your.

Dapoxetine should be taken with a full glass of water. It can also lanrektan 10 mg online kaufen be very useful to know the cost of your medications before you make the choice. A small, optional table is added to provide brief information about the legal activities of the participating law firms.

Przed premierą Zamku…

14 V 1999 r. w Teatrze Wielkim, przed premierą Zamku księcia Sinobrodego i Cudownego mandaryna odbyła się konferencja prasowa, na której obecni byli wykonawcy i realizatorzy przygotowywanych spektakli. Rozmowa koncentrowała się wokół pierwszej, operowej części wieczoru, a jej bohaterką była Eva Marton. Mówiła o realizacjach Zamku księcia Sinobrodego, w których dotychczas brała udział (m.in. w Budapeszcie i Amsterdamie) przyjmowanych entuzjastycznie przez tamtejszą publiczność. Miała też okazję zetknąć się z tą operą od innej strony – w grudniu ub. r. na Sorbonie należała do grona oceniającego pracę doktorską na temat tej właśnie opery Beli Bartoka. Zapytana o warszawskie przedstawienie stwierdziła, że koncepcja reżysera jest dla niej nowością w porównaniu z przedstawieniami Zamku, w których występowała poprzednio. Z zainteresowaniem bierze udział w pracy i dyskusjach z reżyserem, aby osiągnąć jak najlepszy rezultat. Dziękowała też polskim kolegom za pracę, jaką włożyli w naukę węgierskiego tekstu. Zapytana o wymarzoną rolę, wymieniła partię Izoldy, którą będzie miała okazję śpiewać po raz pierwszy w przyszłym roku w Hamburgu.

Reżyserem Zamku księcia Sinobrodego jest Janusz Kijowski, który pierwszy raz pracuje nad spektaklem operowym, ale chętnie powtórzyłby w przyszłości to doświadczenie. Jako mały chłopiec śpiewał w chórze opery warszawskiej, co wspomina jako bardzo szczęśliwy okres swego życia. Uważa, że teatr jest ucieczką od coraz bardziej brutalnego kina, enklawą, gdzie sztukę traktuje się na serio. W przedstawieniu Zamku księcia Sinobrodego starał się uwypuklić ponadczasowe ostrzeżenie przed katastrofą, do której może prowadzić całkowite odkrycie się przed partnerem. Scena została podzielona na dwie strefy – życia i śmierci, Judyty i Sinobrodego. Oboje chcą przekroczyć granicę, lecz jednocześnie boją się. Reżyser nie uważa swego podejścia za nowatorskie, choć postanowił odejść od dotychczasowego, dosłownego traktowania siedmiu drzwi, co pozwala na szerszą interpretację dzieła Beli Bartoka. Było to możliwe także dzięki metaforycznej scenografii Andrzeja Kreütz-Majewskiego.

Obecny na konferencji Dyrektor Węgierskiego Instytutu Kultury podziękował realizatorom przedstawienia za wystawienie dzieła węgierskiego kompozytora.