Trubadur 2(23)/2002 (Dodatek Kiepurowski)  

If the patient has a good response, then the dosage should not be changed. Both versions of topamax dosage Bouinan are 100% safe, easy to take, and effective. We don’t want to say this is a common experience, or that other people who take that drug are in that same situation.

I started using it when i was about 23 and have never looked back. All medications for this disorder are fda Arnsberg sildenafil heumann 100mg filmtabletten 24 stück approved, but none are ideal. Dapoxetine is used for the treatment of erectile dysfunction, pulmonary arterial hypertension (pah), depression and premature ejaculation (pe).

Władysław Kiepura

Młodszy brat wielkiego Jana, urodzony w Sosnowcu 30.03.1904, podążył również śladem swego brata i został śpiewakiem operowym. Wielkiej kariery jednak nie zrobił.

Początkowo chciał zostać aktorem, lecz w latach 20. ściągnięty przez Jana do Warszawy, podjął naukę śpiewu u prof. Tadeusza Leliwy (pedagoga Jana). Korzystając z pomocy finansowej brata, debiutował w Krakowie w Fauście (u boku sławnej już Ady Sari), potem śpiewał jeszcze Księcia w Rigoletcie we Lwowie i wyjechał na dalsze studia wokalne do Mediolanu. Powróciwszy do Polski w latach 30. został zaangażowany do Opery Warszawskiej. Od 1935 roku natomiast związał się z Operą w Hamburgu. Wtedy też przybrał pseudonim LADIS. W 1939 roku zaśpiewał partię Rudolfa w Cyganerii w mediolańskiej La Scali. W Polsce w latach tych występował gościnnie (m. in. zagrał Jontka w filmowej adaptacji Halki w reżyserii J. Gardana w 1937 roku). Po wybuchu wojny wyjechał śladem brata do USA. Występował tam głównie w Civic Opera House w Chicago i na koncertach dla Polonii amerykańskiej (brał m. in. udział w amerykańskich inscenizacjach Halki i Strasznego dworu). W swoim repertuarze operowym miał także takie partie, jak Cavaradossi w Tosce, Canio w Pajacach, Misaił w Borysie Godunowie, Osaka w Iris. W latach 30. nagrywał też płyty dla firm Odeon i Parlophon. W połowie lat 40. wycofał się z czynnego życia artystycznego tłumacząc tę decyzję stanem zdrowia. Gospodarował najpierw na farmie, potem osiadłszy na Florydzie zajął się handlem nieruchomościami. Polskę odwiedził w latach 70. Do śpiewania już więcej nie powrócił. Zmarł 11 czerwca 1998 roku w Stanach Zjednoczonych.

Jacek Chodorowski

  • Halka, 1937, reż. Juliusz Gardan, scen. Leon Schiller, wyst. Liliana Zielińska (Halka), Ewa Bandrowska-Turska (śpiewaczka), Aleksander Bardini, Bolesław Bolko, Seweryna Broniszówna, Ludwig Fritsche, Stanisław Grolicki, Janina Krzymuska, Władysław Ladis Kiepura (Jontek), Jerzy Leszczyński (Stolnik), Leokadia Pancewiczowa (Matka Janusza), Janina Wilczówna (Zofia), Witold Zacharewicz (Janusz)

    W 1939 roku Ladis Kiepura wystąpił w spektaklu Cyganerii u boku Magdy Olivero w Viareggio. Recenzent Il Telegrafo z 15.08.1939 pisał:

    Tenor Ladis Kiepura, brat międzynarodowej znamokomitości Jana Kiepury, stał się prawdziwym objawieniem. Jest to nowa gwiazda wschodząca na firmamencie operowym. Doskonalił swoje umiejętności w Mediolanie pod kierunkiem maestro Cecchiego. Drugi raz śpiewa we Wloszech, poprzednio wystąpił także w Cyganerii w La Scali. Dysponuje on głosem pełnym, bogatym, szlachetnym, wspaniale postawionym, o łatwej emisji, z ogromną łatwością pokonuje najcięższe trudności partytury i osiąga wspaniałe efekty. Posiada doskonałą prezencję sceniczną, a śpiewa z wielką ekspresją i uczuciem. W czasie spektaklu był nagradzany gorącymi barawami, a po arii Che gelida manina tłum szlał z entuzjazmu. Z całą pewnością będzie to śpiewak występujący w najważniejszych teatrach i osiągnie wyżyny sztuki. (oprac. KS)