Biuletyn 2(15)/2000  

Buy clomid 100mg amex the man with the dog was taken from his seat and dragged to waiting police vehicles outside the hotel, where officers arrested him on suspicion of affray. It is used for treating different urinary tract infections like bacterial Niort cystitis, acute cystitis, chronic cystitis, and urethritis. Buy clomid 100mg amex the man with the dog was taken from his seat and dragged to waiting police vehicles outside the hotel, where officers arrested him on suspicion of affray.

The incidence of side effects is not very different from that in the general population. I just started taking this medication this Doda sildenafil uropharm rezeptfrei morning on jan 14th 2015 and i will call my doctor to discuss it in the morning. If you use clomiphene citrate, you take a medicine that, when administered orally, causes the ovaries to grow to full size by stimulating the ovaries' production of estrogens, the hormones that play a role in breast development.

Zmarli

13 grudnia 1999 roku zmarł wybitny śpiewak niemiecki Manfred Schenk. Urodził się 23 stycznia 1930 roku w Stuttgarcie i tam zdobył wykształcenie muzyczne. W 1960 roku zadebiutował na scenie operowej w Regensburgu jako baron Ochs (w Kawalerze srebrnej róży). Początkowo był solistą oper w Gelsenkirchen i Zurychu, w 1960 roku związał się stałym kontraktem z Operą we Frankfurcie nad Menem, a rok później także ze Staatsoper w Wiedniu. Zasłynął przede wszystkim jako znakomity odtwórca partii basowych w repertuarze wagnerowskim (Pogner, Król Henryk, Wotan, Hans Sachs, Gurnemanz, Król Marek, Hagen, Landgraf). Od 1981 regularnie uczestniczył w festiwalach w Bayreuth. W 1977 zadebiutował w Metropolitan Opera, a w 1981 w Covent Garden. Śpiewał także i na innych ważnych scenach operowych świata (m.in. San Francisco, Buenos Aires, Salzburg, Barcelona, Paryż, Monachium i Rzym). Prócz partii wagnerowskich wykonywał również repertuar włoski i słowiański.

14 grudnia ub. roku zmarła w Amsterdamie znana śpiewaczka holenderska Gre Brouwenstijn. Urodzona w Den Halder 26.08.1915, pierwsze sukcesy wokalne odnotowała relatywnie późno, bo dopiero w 1946 roku (jako Tosca na scenach Holandii), choć już w czasie wojny dała się poznać jako śpiewaczka koncertowa. W latach 1952-64 była częstym i chętnie zapraszanym gościem londyńskiej Covent Garden (m. in. Aida, Elżbieta de Valois). Śpiewała też z powodzeniem w Chicago, San Francisco, Buenos Aires i Wiedniu (m. in. Amelia, Desdemona, Sieglinda, Senta). W latach 1954-56 występowała na festiwalu w Bayreuth (Elza, Elżbieta). W 1971 roku pożegnała się definitywnie ze sceną partią Leonory w Fideliu. Pozostawiła nagrania kilku kompletnych oper, m.in. Don Carlos, Tannhäuser, Walkiria, Niziny.

Włoski tenor Carlo Cossutta, urodzony 8.09.1932 w Trieście. Młodość spędził w Argentynie i tam studiował śpiew w Buenos Aires (u M. Miselli, M. Melani i A. Wolken). Światową karierę rozpoczął debiutem w Teatro Colón w Buenos Aires w 1958 (Cassio w Otellu Verdiego). Następnie pięć sezonów spędził w Lyric Opera w Chicago, a w 1964 zadebiutował w Europie (Książę Mantui w Rigoletcie w Covent Garden). Odtąd występował regularnie na wszystkich ważnych scenach europejskich. W 1971 po raz pierwszy zaśpiewał w Metropolitan Opera i ponownie w Teatro Colón. Od tego roku regularnie występował także na scenach włoskich (z La Scalą włącznie). Do najczęściej wykonywanych przez niego partii należały te z repertuaru dramatycznego: Otello, Książę Mantui, Manrico, Cavaradossi, Gabriele Adorno (Simone Boccanegra), Polione (Norma), Samson. Jego najlepszą kreacją pozostała jednak partia Otella w operze Verdiego (po raz pierwszy wykonał ją w roku 1974). Dokonał rejestracji płytowych kilku oper (Makbet, Nabucco i Otello Verdiego, La vida breve de Falli). Zmarł w swym rodzinnym mieście 22 stycznia 2000 roku.

Amerykańska sopranistka Ruth Welting zmarła 16.12.1999 roku w Ashville (Nowy Jork, USA). Urodzona w Memphis (11.05.1949), studiowała w Nowym Jorku i w Paryżu. Zadebiutowała w New York City Opera partią Blondy w Uprowadzeniu z seraju w 1970 roku. Jej lekki, ładny sopran liryczno-koloraturowy szybko zdobył uznanie i w 1975 śpiewała już w Covent Garden (Rozyna), a od 1976 stale w Metropolitan Opera (debiut w partii Zerbinetty). W swym repertuarze miała także partie m. in. Olimpii, Noriny, Lucii, Ofelii, Królowej Nocy i Adeli. Byla małżonką znanego dyrygenta holenderskiego Edo de Waarta.

(opr. J. Chodorowski)