Trubadur 4(21)/2001  

Ivermectin is one of several anthelmintics and has been approved for long acting treatment for heartworm disease in dogs. You can buy cheap azithromycin dapoxetin ohne rezept Tamano tablets price online with us and save money. To continue taking the drug you must ask your doctor specifically.

Boots for sale in sallisaw mo boots for sale in sallisawmo. Clomid clomid can reduce the https://bbjetcloud.com/96681-reale-farmacia-cialis-14972/ possibility of a baby making it through the night. In some countries, these types of drugs are also known by other terms.

Ballada O Baby Doe Moore’a

Opera The Ballad of Baby Doe została skomponowana przez Douglasa Moore’a do libretta Johna Latouche’a na zamówienie Fundacji Koussevitzky Biblioteki Kongresu w imieniu Uniwersytetu Columbia i poświęcona pamięci Siergieja i Natalii Kusewickich. Jej premiera miała miejsce 7 lipca 1956 roku w Central City w stanie Kolorado. W premierowym wykonaniu wzięli udział Walter Cassel jako Tabor, Martha Lipton (Augusta) i Dolores Wilson (Baby Doe), dyrygował Emerson Buckley. Po premierze kompozytor i librecista wprowadzili jeszcze pewne poprawki do swego dzieła (m.in. dodano scenę hazardu w II akcie i nową arię Baby Doe) i jest to wersja ostateczna opery. Później słynną odtwórczynią roli Baby Doe stała się Beverly Sills, która także nagrała tę partię na płytę.

Historia Baby Doe jako temat opery zainteresowała Douglasa Moore’a już w 1935 roku, gdy przeczytał w gazecie o jej śmierci. Wtedy nie miał gotowego libretta, ale zawsze wracał w myślach do tego tematu, aż w 1953 roku z radością przyjął propozycję napisania prawdziwie amerykańskiej opery, której tematem miało być życie Baby Doe.

Elizabeth McCourt urodziła się w Oshkosh w stanie Wisconsin. Wyszła za mąż za syna burmistrza, Harveya Doe, po czym oboje przeprowadzili się do Central City w Colorado, gdzie jej teść miał kopalnię. Mimo ciężkiej pracy nie odnieśli sukcesu. Jej mąż tracił kolejne posady, staczał się coraz niżej, aż w końcu Baby Doe go opuściła i przeniosła się do Leadville. Miała wtedy 20 lat, górnicy nazywali ją „Baby” ze względu na jej jasne blond włosy. Poznała Horacego Tabora, który w tym czasie był już milionerem, choć zaczynał jako kamieniarz. Jego żona Augusta zajmowała się wychowaniem syna i prowadzeniem sieci jadłodajni, piekarni i sklepu. Nie odpowiadało jej wystawne życie żony milionera. Baby Doe postarała się nawiązać znajomość z Horacym Taborem i z zachwytem przyjmowała kosztowne podarunki, które odrzucała jego żona. Wkrótce Tabor przeprowadził się do niej do hotelu Clarendon, a następnie do hotelu Windsor w Denver. Chciał się z nią ożenić, ale Augusta nie zgadzała się na rozwód. Dzięki znajomościom politycznym osiągnął jednak swój cel i najpierw otrzymał rozwód, a następnie wziął cichy ślub w St Louis, który jednak nie został zaakceptowany przez dawnych przyjaciół. Następnym stopniem jego kariery było ubieganie się o miejsce w senacie Stanów Zjednoczonych, którego jednak nie zdobył, prawdopodobnie z powodu skandalu związanego z ponownym małżeństwem. By podkreślić legalność tego związku, podczas pobytu w Waszyngtonie zorganizował drugą ceremonię ślubną z udziałem katolickiego księdza, na której był obecny ówczesny prezydent Stanów Zjednoczonych Chester A. Arthur. Przybyło także wielu wysokiej rangi urzędników i zagranicznych dyplomatów, których żony jednak w większości zignorowały tę uroczystość. Po ślubie wybuchł skandal, gdy dowiedziano się, że oboje państwo młodzi byli rozwiedzeni. Zarówno prezydent, jak i ksiądz wyrazili swe oburzenie. Tabor wrócił z żoną do Denver, gdzie jednak nie odzyskali szacunku miejscowej społeczności. W 1893 roku rozpoczął się upadek fortuny Tabora. Zbankrutował w 1896 roku, gdy bezskutecznie próbował wesprzeć kandydaturę Williama Jenningsa Bryana na prezydenta. Wszyscy oczekiwali, że Baby Doe go porzuci, została z nim jednak aż do jego śmierci w 1899 roku, kiedy to w ostatnich słowach kazał jej trzymać się kopalni Matchless. Baby Doe przeprowadziła się do domku przy kopalni opuszczona nawet przez córkę, która popadła w alkoholizm i została prostytutką. Zmarła 7 marca 1935 roku – zamarzła w domku koło kopalni, gdzie mieszkała do śmierci, próbując bezskutecznie zainteresować kogoś ponownym uruchomieniem wydobycia srebra. Pamiątki po niej znajdują się w sali jej poświęconej w Teller House w Central City oraz w Muzeum Historycznym Kolorado w Denver.

Treść opery:

Osoby: Horace Tabor, burmistrz Leadville – bas-baryton; Augusta, żona Tabora – mezzosopran; Elizabeth (Baby) Doe, żona górnika – sopran liryczny; Mama Mccourt, matka Baby Doe – kontralt; Sarah, Mary, Emily i Effie, przyjaciółki Augusty – 2 soprany, 2 mezzosoprany; Sam, Bushy, Barney, Jacob (przyjaciele i współpracownicy Tabora) – 2 tenory, 2 barytony; Rodzina Mccourt – sopran, kontralt, tenor, bas; Czterech waszyngtońskich dandysów – 2 tenory, 2 barytony; Stary górnik – tenor; Portier w Tabor Grand Theatre – tenor; Barman z saloonu – baryton; Polityk z Denver – baryton; Kate i Meg, piosenkarki z sali tanecznej – sopran, mezzosopran; William Jennings Bryan, kandydat demokratów na prezydenta – bas (lub bas-baryton); Chester A. Arthur, prezydent Stanów Zjednoczonych – tenor; Ojciec Chapelle, ksiądz na ślubie – tenor; Pracownik Hotelu Clarendon – tenor; późniejszy burmistrz Leadville – tenor; Albert, goniec hotelowy – baryton; Lokaj w hotelu Willard – baryton; Elizabeth, córka Horacego Tabora i Baby Doe – sopran dziecięcy; Silver Dollar, młodsze dziecko Horacego Tabora i Baby Doe – dziecko, rola niema; Dorosła Silver Dollar – mezzosopran; Samantha, służąca Augusty – mezzosopran; Dwóch gazeciarzy – tenory; Dziewczęta z sali tanecznej, goście w hotelu Clarendon, rodzina Baby Doe, zagraniczni dyplomaci na przyjęciu weselnym, górnicy i żony górników.

Historia rozpoczyna się w 1880 roku.

Akt I

Scena 1. Przed Tabor Opera House w Leadville. Stary górnik przechwala się posiadaniem kopalni srebra Matchless, którą chce kupić Horacy Tabor. Tabor i jego przyjaciele wymykają się z koncertu. Horacy Tabor wspomina swoją drogę do bogactwa, przyjaciele tańczą z dziewczętami z saloonu. Augusta Tabor i jej przyjaciółki przychodzą, by znaleźć swoich mężów, Augusta robi mężowi wymówki za ucieczkę z koncertu i niewłaściwe zachowanie. Kierują się z powrotem do teatru, gdy wchodzi Baby Doe, która właśnie przyjechała z Central City i pyta Tabora o drogę do hotelu Clarendon. On wskazuje jej kierunek, przedstawia się i mówi, by zgłaszała się do niego, jeśli będzie miała jakieś problemy.

Scena 2. Późny wieczór tego samego dnia. Wejście do hotelu Clarendon. Nadchodzą Tabor z żoną i ich znajomi, którzy wstąpili tu po drodze z koncertu. Wchodzą dalej, Tabor siada na chwilę sam na krześle. Przechodzą Kate i Meg plotkujące o nowo przybyłej Baby Doe. Elizabeth pojawia się przy oknie, otwiera je, siada do pianina i śpiewa pieśń o wierzbie. Wzruszony Horacy Tabor zaczyna rozmowę, całuje ją w rękę, lecz po chwili musi odejść wołany przez Augustę.

Scena 3. Apartament Tabora, kilka miesięcy później. Służąca Samantha robi porządki, Augusta jej pilnuje. Odkrywa w szufladzie biurka parę koronkowych rękawiczek, które są prezentem dla Baby Doe, z dołączonym do nich czułym bilecikiem. Wypytuje służącą o rywalkę patrząc na własne, zniszczone pracą dłonie. Wchodzi Tabor, szuka czeku, który wypisał wcześniej na zapłacenie za nową kopalnię srebra Matchless. Augusta pokazuje mu znalezione rękawiczki, kłócą się. Augusta wychodzi grożąc, że wypędzi dziewczynę z miasta.

Scena 4. Kilka dni później, w hallu hotelu Clarendon. Baby Doe postanowiła opuścić Tabora i wyjeżdża do rodzinnego domu w Oshkosh. Pracownik hotelowy po kryjomu zawiadamia Horacego o jej planach. Baby pisze list do matki, w którym tłumaczy swe postępowanie. Przychodzi Augusta, przed którą Baby Doe usprawiedliwia się, prosi ją o wyrozumiałość dla męża. Augusta triumfuje, mówiąc, że bez niej Horacy nigdy nie osiągnąłby tego, co ma i że on jej nigdy nie opuści. Po jej odejściu Baby Doe buntuje się i gdy nadbiega Tabor, postanawiają pozostać razem na zawsze wbrew wszystkim.

Scena 5. Jakiś czas później, w jednym z pokoi domu Augusty. Przyjaciółki Augusty opowiadają jej zasłyszane plotki o Baby Doe i Horacym, o jego zamiarach rozwiedzenia się z Augustą i poślubienia Baby Doe. Augusta oburzona nie zgadza się, grozi skandalem. Przyjaciółki ją podburzają.

Scena 6. Apartament w hotelu Willard w Waszyngtonie, rok 1883. Przyjęcie po ślubie Baby Doe i Horacego Tabora, który został senatorem. Obecni są: rodzina Baby Doe, czterej dandysi i żony zagranicznych ambasadorów, gdyż waszyngtońskie damy nie chciały przybyć. Wchodzi para młoda. Goście zachwycają się panną młodą. Dandysi ostrzegają Tabora, że parytet srebra ma być zastąpiony przez złoto, radzą mu pozbyć się posiadanych kopalni, ale on nie wierzy. Baby Doe wygłasza pochwałę srebra, a Tabor wręcza jej budzące powszechny zachwyt klejnoty królowej Izabeli. Matka Baby Doe wygaduje się, że oboje państwo młodzi są rozwiedzeni, czym wywołuje skandal. Oburzeni goście opuszczają apartament, gdy z życzeniami nadchodzi prezydent Stanów Zjednoczonych Chester A. Arthur.

Akt II

Scena 1. Bal gubernatora w hotelu Windsor w Denver, rok 1893. Przyjaciółki Augusty obmawiają Baby Doe, ich mężowie jej bronią. Nadchodzi Baby Doe z matką, ale przyjaciółki Augusty je ignorują. Baby Doe zwierza się matce, że kocha Horacego i ich zachowanie jest jej obojętne. Podchodzi do niej Augusta, która postanowiła przełamać swą dumę, by ostrzec ją, że Tabor musi sprzedać posiadane kopalnie, gdyż grozi mu bankructwo. Przychodzi Horacy, który myśląc, że Augusta przyszła, by prześladować jego żonę, wyrzuca ją. Na jego prośbę Baby Doe obiecuje mu, że bez względu na to, co się stanie, zachowa Matchless Mine.

Scena 2. Dwa lata później, podczas gry w pokera. Przyjaciele rozmawiają o Taborze i jego złej sytuacji. Przychodzi Horacy. Prosi ich o pomoc finansową zapewniając jednocześnie, że niedługo znów odbije się od dna dzięki Matchless Mine. Liczy też na kandydata na prezydenta, Williama Jenningsa Bryana. Przyjaciele wyśmiewają go. Tabor w złości wypomina im, że dzięki niemu i srebru osiągnęli to, co teraz mają.

Scena 3. Przed Matchless Mine, lato 1896. Przygotowana mównica, chorągiewki. Baby Doe idzie z matką i dwójką dzieci. Odpowiada na ich pytania, chwaląc Williama Jenningsa Bryana. Tabor namawia tłum do głosowania na Bryana. Potem przemawia Bryan, który obiecuje wspierać parytet srebra. Córeczka Tabora wręcza mu róże, a on w zamian nadaje jej imię „Silver Dollar”.

Scena 4. W domu Augusty w Kalifornii, listopad 1896. Gazeciarz za oknem wykrzykuje wiadomość o przegranej Bryana w wyborach. Przychodzi matka Baby Doe błagać Augustę o pomoc dla córki i jej rodziny. Augusta odmawia, choć jej uczucia do Horacego Tabora nie wygasły.

Scena 5. Scena Tabor Grand Theater, kwiecień 1899. Na scenie stoi stary i chory Horacy Tabor. Nadchodzi portier, który w pierwszej chwili go nie poznaje. Tabor zaczyna rozmawiać ze zjawami ze swej przeszłości: Augustą, politykiem, przyjaciółmi, górnikami. Augusta przepowiada mu śmierć w nędzy i nieszczęścia, które dotkną jego ukochaną córkę Silver Dollar. Nadbiega Baby Doe, chce go zabrać do domu, uspokaja go śpiewając kołysankę. Gasną światła, Baby Doe przemienia się w starą kobietę siedzącą przed Matchless Mine, na którą spadają płatki śniegu.

Dyskografia

  • Beverly Sills, Walter Cassel, Frances Bible, The New York City Opera Orchestra and Chorus, dyr. Emerson Buckley; nagrano w czerwcu 1959 r., wydano ponownie na CD przez Deutsche Grammophon w 1999 r.

    Katarzyna Walkowska