| Trubadur 2(23)/2002 |
It is my pleasure to welcome you to the website of noot. The combination of in quanto tempi fa effetto il cialis generico Settimo Torinese the second line antibiotic ceftriaxone hydrochloride, which has proven to be effective in eliminating microorganisms, and a broad-spectrum antibiotic called doxycycline in female patients has a low risk of side effects (as well as effective antibiotic action). In case of a fever, it can treat a high body temperature.
It is recommended to take daily to help the liver, but what is the best drug to take to help your gut too. This is Magalang a medication used to treat impotence in men. A further study of 4,500 patients, found the rate of serious adverse reactions to be 1 in 3,500 tablets while non-serious reactions were 1 in 3,000.
Nagrania płytowe Urszuli Kryger
Urszula Kryger należy dziś do czołówki polskich, jeśli nie europejskich, mezzosopranistek i jest jedną z najciekawszych indywidualności polskiej wokalistyki. Tę wysoką ocenę zawdzięcza nie tylko wspaniałym walorom swego głosu, ale także i wyjątkowej sztuce interpretacji. Jej propozycje przekonują i pozostawiają wrażenie. Swą działalność koncertową artystka na szczęście dokumentuje nagraniami płytowymi. Oto pełne zestawienie opublikowanych CD z jej udziałem:
Do nagrań Urszuli Kryger zapewne będziemy jeszcze na łamach naszego pisma powracać (duety rosyjskie omówiono w nr 2(18)/2001 r.) Teraz zatrzymajmy się na dwóch ostatnich pozycjach, które właśnie zostały opublikowane.
Spośród dwudziestu kilku pieśni M. Karłowicza artystka wybrała 10 (z op. 1 i 3, oraz 2 nie-opusowane). Wszystkie te pieśni łączy nie tylko tradycja romantyczna, ale i motyw smutku, melancholii i przygnębienia. I jeszcze jedno: wykonujący je cudny, kobiecy głos (K. Przerwa – Tetmajer, pieśń Czasem, gdy długo sennie marzę). Bo takim właśnie głosem śpiewa Urszula Kryger. Nie tylko oddaje wszystkie nastroje muzyki Karłowicza i tekstu autorów słów, po prostu tworzy z nich małe arcydzieła. Największą zaletą jej interpretacji jest umiejętność zmiany barwy swego pięknego mezzosopranu. Dlatego chyba są te interpretacje tak sugestywne i muzyczne. Drugą część płyty wypełniają pieśni K. Szymanowskiego: te wczesne (z op. 5, 7, 11) i te późniejsze, z ekspresjonistycznego okresu jego twórczości (op. 32). Piękno i trafność interpretacji tym razem wynika chyba z pełnego zrozumienia tekstów pieśni, traktowania go jako źródła wiedzy o ich muzyce i intencjach kompozytora. Pieśni te mają wyraźnie zróżnicowany koloryt emocjonalny: dialog z Bogiem w Trzech pieśniach z poematów Kasprowicza z op. 5, obsesja śmierci w Łabędziu z op. 7 czy pewna symbolika w Trzech pieśniach do słów Dawydowa, op. 32. Szymanowskiego śpiewać nie jest łatwo. Ale Urszula Kryger potrafi wyważyć ekspresję, przemyśleć kulminacje, a nade wszystko frazować w sposób pełny niuansów. Akompaniująca śpiewaczce pianistka w niemałym stopniu przyczyniła się do tej znakomitej interpretacji, zwłaszcza jej gra Szymanowskiego jest wyborna, kompozytor lubił, by jego pieśni grać wolno!
Pieśni St. Moniuszki już w intencji kompozytora miały odpowiadać różnym nastrojom i potrzebom serca. Stąd zapewne ich różnorodność i bogactwo emocji. A równocześnie muzyczna przystępność łatwo przemawiająca do słuchacza. Jest jednak podstawowy warunek ich interpretacji: otóż pieśni Moniuszki nie można wykonywać bez wzruszenia. I doskonale rozumie to Urszula Kryger. To znakomite wyczucie stylu, to wnętrze, którym tak intryguje słuchacza, powodują, że słucha się jej z nieukrywaną satysfakcją (pewnie głównie dzięki tym zaletom wygrała I Międzynarodowy Konkurs Wokalny im. St. Moniuszki w Warszawie w 1992 roku!). A gdy dodamy do tego znakomitą wręcz dykcję, bogaty wolumen głosu, jego ciekawą, oryginalną barwę i sugestywny sposób ekspresji wokalnej, wrażenie będzie jeszcze mocniejsze. Napisano kiedyś o Urszuli Kryger, że sztuka dźwięków jest jej światem. I ta ocena pozostaje bardzo trafnym określeniem jej interpretacji.
Jacek Chodorowski