| Trubadur 2(43)/2007 |
What do i have to do when my prescription drug has been discontinued? This means a good history taking, x-rays, and in Atakpamé penicillin ohne rezept kaufen some cases a blood test. Most of the sites in our top list of the best free online dating sites are among the top 10 ranking online dating sites globally.
Is it really that hard to find a woman i actually like just by looking at her? In my office, i prescribe this drug to over 1,200 patients a month, and over the past 5 years have sildenafil zentiva 100mg preis Terrytown seen more than 50,000 visits from patients with various types of infections, ranging from mild and self-limited illnesses, to those requiring hospitalization and intravenous antibiotic treatment. This medicine is usually taken orally in the form of the tablet.
Tonacje sławy Wiesława Ochmana
Wiesław Ochman jest postacią wdzięczną dla biografa… – to pierwsze słowa książki Jerzego Skrobota (krakowski publicysta i krytyk sztuki, wielki przyjaciel sławnego tenora) zatytułowanej Tonacje sławy. Opowieść o Wiesławie Ochmanie. Pozycja ta ukazała się na rynku księgarskim z końcem roku 2006.
Do tych cytowanych na początku słów (Jana Pieszczachowicza, autora wstępu do owej publikacji) trzeba koniecznie dopowiedzieć: Wiesław Ochman to postać równie fascynująca nie tylko dla szczególnie, być może, wrażliwych na piękno krytyków, ale dla wszystkich, którzy mieli okazję zetknąć się z nim i jego talentami (tak, talentami, bo to przecież i wspaniały śpiewak, i doskonały malarz, i subtelny, znakomicie czujący teatr muzyczny, reżyser). A nade wszystko wspaniały człowiek – komunikatywny, delikatny, z ogromnym poczuciem humoru. I zawsze życzliwie uśmiechnięty. Nic z gwiazdorstwa, całkowity brak zarozumiałości czy nawet owej pewności siebie wynikającej z artystycznej pozycji. I taki właśnie jawi się w omawianej Opowieści Jerzego Skrobota.
A czytając choćby tylko dołączone do książki kalendarium życia artysty, zwykły miłośnik opery może doznać zawrotu głowy. Oto bowiem wielce wokalnie utalentowany młodziutki absolwent krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej w ciągu zaledwie pięciu lat (od debiutu w Operze Śląskiej w 1961 roku do momentu pierwszego wyjazdu na tournée po Wielkiej Brytanii w 1965 roku) staje się nie tylko czołowym tenorem w wymiarze krajowym, ale również zwraca na siebie uwagę prestiżowych scen światowych: Monachium (1966), Berlin i Hamburg (1967), Festiwal w Glyndebourne (1968), sceny włoskie i niemieckie (1969-1972), Festiwal w Salzburgu (1973), Metropolitan Opera (1975), La Scala w Mediolanie (1976). A dalsze lata, to już nieprzemijające pasmo sukcesów na zmieniających się, jak w kalejdoskopie scenach operowych i estradach koncertowych.
W dziewięciu rozdziałach książki Jerzy Skrobot skrupulatnie przedstawia działalność artystyczną śpiewaka, unikając przy tym encyklopedycznej czy leksykonowej formuły. I dzięki temu książka zyskuje na atrakcyjności, nie tracąc nic z wartości dokumentującej życie artysty w sztuce. Książkę uzupełniają wymienione już kalendarium, wybór partii operowych W. Ochmana oraz zestawienie oper reżyserowanych przez artystę. Bogactwo ilustracji w tekście, kilka pięknych reprodukcji obrazów bohatera oraz dołączona płyta CD The best of Ochman – to dodatkowe niespodzianki tego cennego i wartościowego wydawnictwa.
Jacek Chodorowski